Lide Hernando: “Ikusten denez, zaila da artista langilea dela ulertaraztea”
LIDE HERNANDO MUÑOZ (Donostia, 1991) Liher rock taldeko ahotsa eta gitarra izan da (2015-2023). Ispirit gospel taldeko kidea eta Berria kazetako zutabegilea ere bada egun. Berriki, Bele proiektua eta Izotz ura (Susa) nobela aurkeztu ditu. M. Egimendi. Argazkia: Javi Colmenero.
Eleberria, Liher bandaren azken kontzertua, Bele proiektuaren lehen diskoa (Herrari)... dena batera.
Beleren hasieran, Liherren bageneraman denboratxoa atsedenaldia bilatzen. Une batean, biak batera ibili ziren: Liher biran eta Bele abestiak sortzen, ez nuelako geldialdi luzerik egin nahi. Liburua, berriz, aurreko bi urteetan idatzi nuen, hori izan zen tarte lantsuena. Argitaletxera bidali, eta Susari momentu horretan oso ondo zetorkionez irailean editatu eta Durangorako plazaratzea, bada, aurrera! Banekien, dena elkartuta, Big Bang moduko bat egongo zela nire bizitzan, baina lan guztia aurretik egina zegoen, nahiz eta orain ikusi emaitzak.
“Singlea ateratzea efektiboagoa da, gaur egun, disko osoa ateratzea baino”
“Musikari baten proposamen legitimo eta garrantzitsuena diskoa da oraindik”
“Ipuinak oso ona izan behar du irakurlea orri gutxiko istorio batekin konkistatzeko”
“Gizarte kapitalista honetan, gure sorkuntza produktu bihurtu beharra daukagu”
“Emakume musikariok kontrajartzen gaituzten inertzia asko daude oraindik”
“Hemen bizi eta kulturgile izan nahi badut, euskaraz sortzeko erantzukizuna dut”
Izotz ura idazteko, hausnarketa sakona egin duzu musika industriaz. Alor horretan, zer duzu gustuko?
Oso gustukoa dudan arte mota batean oinarritutako industria dela, musikaz eta proposamen ezberdinez ari gara, nahiz eta industria izan. Eta industriak, askotan, digeritzen errazena jarri nahi izan arren fokuan, beti dago, bilatzen baduzu, oso sorkuntza freskoa, kultura moduan aurrerantz bultzatzen gaituena, Euskal Herrian zein edozein gizarte txikitan.
Eta zer ez zaizu gustatzen?
Industria bera, artea komertzializatu beharra, bestela ezin delako honetaz bizi. Gizarte kapitalista honetan, ez dago besterik: gure sorkuntza produktu bihurtu behar dugu. Horrek kontraesan asko sortzen ditu sortzailearen buruan: zer saldu, zer ez, nola saldu zure artea eta sorkuntza, zure barruko emozio puruenetatik atera den zerbait... Estadio aske batetik sortu den zerbait kaxa batean sartu behar duzu, paper politez bildu eta saldu, ile lehorgailua balitz bezala. Hori da gustatzen ez zaidana, baina honetaz biziko bagara, ez dago besterik. Beste errealitate batean, denok edukiko bagenu bermatuta bizitzeko adina, beste modu batean egingo nuke lan, baina horrek ez du esan nahi hobea izango litzatekeenik: zalantza dut musikari guztiok berdin kobratzea bidezkoa iruditzen zaidan ala ez, denon lan egiteko moduak eta sorkuntza senak ez direlako berdinak. Baina orain kontrakoa bizi dugu, kapitalismo basatiena.
KOLKOTIK
Nerabezaroan gehien entzun zenuen musika?
Asko, baina Avril Lavigne.
Noren kontzertua ez zenuke galduko gaur egun?
Beyoncérena.
Taberna batean sartu eta zure musika badago jarrita…
Atera egiten naiz.
Agertokira irten aurreko maniaren bat?
Saltoka hasten naiz, gorputza berotzeko.
Ahotsa zaintzeko erremediorik onena?
Jengibre ura eta lo egitea.
Zer janari ez da falta inoiz zure etxean?
Arrautzak, kar-kar!
Zer moduz moldatzen zara sukaldean?
Oso ondo!
Zer ateratzen zaizu primeran?
Patata tortilla!
Nola ikusten duzu zeure burua 20 urte barru?
Pozik, espero dut.
Bihar ezagutu nahiko zenukeen berria?
Palestinako sarraskia amaitu dela.
Nor da heroia zuretzat?
Aitatxi.
Oporretarako leku on bat?
Islandia, aurten joango naiz.
Zer egiten duzu erlaxatu beharra duzunean?
Nahiko nuke jakin zer egin!
Bizitzako plazer txiki bat?
Bi zaporeko izozkia, hurra eta txokolatea.
Zerk galarazten dizu loa?
Gauzak ondo egin ez izanaren kezkak.
Zerk ematen dizu lotsa?
Lagun artean, edo jende gutxiren aurrean, abesteak.
Eta beldurra?
Inguruko jendea galtzeak.
Zure bizitzako leloa?
Gauzei beti alaitasunez aurre egin.
Labur, nolakoa da Lide Hernando?
Urduria, baina ilusio handiko pertsona, kar-kar!