Zozayak (Donostia, 1995) Nara (Balaunka, 2023) bakarkako bere lehen disko luzea aurkeztu berri du, eta aurkezpen bira betean dabil, “oso gustura”. Lehendik, bi lan labur zituen argitaratuak. Bakarka hasi aurretik, bestelako proiektuetan lan egin izan du, Nerabe taldean, esaterako. Musikaren munduan buru-belarri murgilduta dago: musikari eta abeslari izateaz gain, musika ekoizteko eta sustatzeko Gure Bazterrak enpresaren sortzaile eta kide da. Eñaut Mitxelena. Argazkia: Ander Arriguri.

Disko osoak badu nolabaiteko tonu malenkoniatsu edo tristea.
Bai, guztiz. Nire musika guztiak badu ukitu hori pixka bat: nostalgia, iluna... Hala ere, era berean, ahotsaren goxotasunarekin iluntasun hori argira eramateko bidea irekitzen dut.
Oro har, oso intimoak dira zure abestiak.
Egia esan, bai. Aurreko lanetatik badago aldaketa; uste dut arima gehiago ireki dudala, jendeak ikus dezan. Jauzi nahiko handia da. Hitzetan ikus daiteke: askoz gordinagoak dira, zuzenagoak. Disko honetan, aldaketa nagusi bat izan da hori.

Oholtza gaineko eta oholtza atzeko lana ezagutzen duzu. Zerk betetzen zaitu gehiago?
Agertoki gaineko lanak arima betetzen dit, baina poltsikoa agertoki atzekoak. Hori da errealitatea. Azkenean, musikari izatea... Aurten konturatu naiz, gero eta gehiago, nolako inbertsioa eskatzen duen. Etengabe gastuak eta gastuak. Ondorioz, oso jende gutxi da gai honetaz bizitzeko, etengabeko inbertsioa delako: musika, bideoak, zuzenekoak... Oso zaila da, baina era berean arima betetzen dit, eta beti abesten jarraitu nahi dut. Hori da nire pasioa, eta nire lehentasuna. Atzeko lan horrek egonkortasuna ematen dit, lana delako, eta, aldi berean, asko gustatzen zait beste artista batzuen bideak ikustea eta beste toki batetik gozatzea, agertokiaren atzetik. Pila bat gustatzen zait, eta uste dut horrek ere oholtzara ateratzeko motibazioa sortzen didala.